Hello! Goodbye...

Vandaag ben ik op de helft van mijn reis door Nieuw Zeeland. Gisteren heb ik tijdelijk afscheid genomen van Pjirkje waar ik de eerste twee weken mee heb gereisd. Maar ik heb ook afscheid genomen van my new friend from Wales, Llio. Vandaag is Gabrielle uit Amsterdam ook vertrokken om doormiddel van liften het Zuider Eiland te verkennen. Maar alleen ben je niet op de stray bus. Deni uit Zweden/Maleisie, Tijn uit Nederland, Sky uit Australië, Ben uit GB en vele anderen zijn er nog. Mensen die reizen zijn bijna allemaal vriendelijk en sociaal en zijn graag elkaars gezelschap.

Hier in Nieuw Zeeland is wandelen de manier om de schoonheid van dit land te ontdekken. Maandag 13 maart hebben we een wandeling van ongeveer 10 km gemaakt. Dinsdag 14 maart hebben we de Tongariro crossing gelopen van 19,4 km gelopen. Het was een pittige wandeling. Het eerste uur was nog wel goed te doen door het heuvelachtige landschap. Na een uur gingen we een steile berg op. Daar had ik het zwaar mede omdat ik verkouden was. Tussendoor pakten we rust momenten om bij te komen van de pittige wandeling. Boven aan de berg was er een fantastisch uitzicht over o.a. het zilveren meer en de verschillende bergen. Zeker een aanrader. De terugweg was ook pittig. We moesten weer steil naar beneden door een zandpad. Na zo’n 13 km hadden we het zware gedeelte gehad en konden we rustig naar de uitgang wandelen. Helaas ging ik waarschijnlijk door vermoeidheid 3 km voor het einde door mijn enkel… Knie open en broek gescheurd. Met Pjirkje haar zakmes hebben we beide pijpen van mijn nieuwe afrits broek stuk gescheurd en ben ik uiteindelijk voorzichtig naar de uitgang gewandeld. Nu kan ik weer met trots terug kijken op deze prestatie maar op dat moment was het toch een zuur einde van een bijzondere ervaring. Gelukkig viel de kneuzing van de enkel later mee.

Momenteel ben ik in het Nationale park Abel Tasman. Vernoemd naar onze landgenoot! De eerste dag ben ik samen met Llio gaan kajakken. Niet zo simpel als het lijkt maar we hebben genoten van het uitzicht op de mooie kust van het Abel Tasman. We hebben zeehonden gespot onderweg en hebben geluncht op een strand aan de kust.

De tweede dag ben ik samen met Gabrielle en Aurelie(België) met een watertaxi vertrokken naar Bark Bay. De skipper voer ons langs een baby seals en langs prachtige stranden naar Bark Bay. Bark Bay ligt zo’n 25 km vanaf het begin van de track. Ik durfde deze volledige wandeling van 25 km niet te maken. Daarom heb ik van Anchorage een watertaxi terug geboekt. Dit was nog een wandeling van 12 km. Het was een heerlijke wandeling door bossen en langs prachtige stranden. Het was heerlijk om weer zo’n wandeling te maken. Gabrielle en ik hebben het voornemen dit in Nederland ook vaker te gaan doen. Pieter pad? Nijmeegse vierdaagse? Ik beloof nog niks! ;-)

Vandaag heb ik voor het eerst sinds ik hier ben uitgeslapen in mijn 4 persoons tent op het terrein. Ik heb heerlijk geslapen ondanks dat ik vannacht wakker werd van een bug op mijn gezicht. De rest van de dag relaxen met een boek op schoot in de zon. De zon schijnt eindelijk dus daar ga ik van genieten!